|
Ο Γ χειροκροτάει την Σ που έπεσε. Σκέφτεται το Παρίσι που καταστράφηκε τον περασμένο Νοέμβρη. Το αεροδρόμιο του Ορλύ, το χιόνι να πέφτει και μια γυναίκα στην άκρη της αποβάθρας. Ο Χ πίνει νερό. Δεν θυμάται πως βρέθηκε εδώ. Σκέφτεται τις σειρήνες το βράδυ, τη βοή των αεροπλάνων πάνω από την Αμβέρσα και τις ώρες που την περίμενε μπροστά από το κτίριο με τις επιγραφές. Εκείνες τις μέρες τα φανάρια αναβόσβηναν μόνα τους στους άδειους δρόμους. Στον πύργο της Notre Dame. Εκεί που μου έδωσες την αγάπη σου. Εκεί που μ’ έκανες να σ΄αγαπήσω. Εκεί σε περιμένω ακόμα. Αυτό σκέφτεται η Μ. Τώρα χορεύει με τον Φ Αλλά ο καιρός… ο καιρός, ο καιρός… που όλα τα καταστρέφει, σε πήρε μακριά μου, χαμένη μου αγάπη. Κι έχω μείνει μόνη και ερωτευμένη στον πύργο της Notre Dame. Αλλά ο καιρός… ο καιρός, ο καιρός… που όλα τα καταστρέφει, σε πήρε μακριά μου, χαμένη μου αγάπη. Κι είμαι τώρα μόνη και ερωτευμένη εκεί που μου έδωσες την αγάπη σου. Στον πύργο της Notredam, από δω μπορώ να βλέπω όλη την πόλη. Στον πύργο της Notredam, από δω θα πέσω. Για σένα. Είμαι σε ένα πάρκο, θυμάμαι ότι υπήρχαν πάρκα. Είναι η 3η μέρα. Στέκομαι δίπλα σου, πίσω μας αυτό που αργότερα ονόμασαν "Το Αρχηγείο". Εγώ χαμογελάω. Ντρέπεσαι • Εκείνες τις μέρες η σκεπή του νοσοκομείου στο Πότσνταμ έπεσε. Ήταν η μεγαλύτερη πυρκαγιά. Κάποιοι κοιμόντουσαν στα αεροδρόμια, κάποιοι σε ισόγεια καταστημάτων. Εμείς κοιμόμασταν στις αποθήκες, δίπλα στο Σπρεε • Ήταν οι μέρες της γενικής επιστράτευσης, τα ραδιόφωνα θυμήθηκαν ξανά κάτι προπολεμικά εμβατήρια • Bρίσκομαι σε έναν εγκαταλελειμένο σιδηροδρομικό σταθμό. Πίσω μου φαίνεται μια ατμομηχανή του 20ου αιώνα. Φοράω ένα μπλε παλτό που δεν μου πάει καθόλου. Στο βάθος παρελαύνει ο Ευρωπαικός στρατός, έχει κερδίσει τη μάχη στη Ζυρίχη. Όλοι είναι χαρούμενοι. Δεν θυμάμαι ποια χρονιά αλλά μπορεί κανείς να διακρίνει τη βροχή που πέφτει από την οροφή του σταθμού. Εμένα να χαμογελάω και εκείνη να αγγίζει τον δεξί μου ώμο θέλοντας κάτι να μου πεί • 5η μέρα. Συναντιόμαστε στη λεωφόρο της Νίκης. Είναι γεμάτη σκοτωμένα ζώα. Με το δεξί σου χέρι σηκώνεις το κεφάλι μιας αντιλόπης. Έχεις παντού αίματα. Χαμογελάς στον φακό. Την 5η μέρα συναντιόμαστε στη λεωφόρο της Νίκης. Είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω με στολή. Σε πλησιάζω. Λες κάτι που δεν καταλαβαίνω και αρχίζουμε να γελάμε • Είμαι μπροστά από το στρατιωτικό νοσοκομείο. Ένα θραύσμα από μπουκάλι έχει μπει στο γόνατό μου. Με κοιτάς και γελάς. Τρέχει αίμα. Την ημέρα που βομβαρδίστηκε ο ζωολογικός κήπος, όλα τα ζώα θυμάμαι να τρέχουν μέσα στην πόλη. Τα κυνηγούσαμε. Κυνηγούσαμε καμηλοπαρδάλεις που χτυπούσαν τα κεφάλια τους στα φανάρια. Ηταν ένα παιχνίδι για μάς. Αυτό θυμάμαι από εκείνες τις μέρες • Εκείνες τις μέρες οι τοίχοι στο κέντρο του Αμστερνταμ έγραφαν: Η ΠΑΛΙΑ ΖΩΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΗΛΙΘΙΟΙ! Eκείνες τις μέρες μπαίναμε στα νοσοκομεία και κάναμε ενέσεις μορφίνης. Κλέβαμε αναπηρικά καροτσάκια και οργανώναμε αγώνες ταχύτητας στη Ροζεντάλερ Πλατς • Είμαι σκαρφαλωμένη σ' έναν τοίχο. Προσπαθώ να δω τα πυροτεχνήματα που ρίχνουν στο κανάλι. Γιορτάζουν την πτώση του Νόβισαντ. Σου δίνω το χέρι για να ανέβεις. Εκείνες τις μέρες είχε κάθε βράδυ πυροτεχνήματα εκεί • Είμαι στην πλατεία Κάτε Κόλβιτς. Χιονίζει. Εκείνες τις μέρες χάθηκε κάθε έννοια ντροπής. Ο Φ κάθεται. Χαμογελάει. Σκέφτεται κάτι που δεν μπορεί να ξεχάσει. Ένα πρωινό σε καιρό ειρήνης • Στο Λονδίνο όλα ήταν δύσκολα. Κοιμόμασταν στις υπόγειες διαβάσεις, δίπλα στους αεραγωγούς • Οι πρώτες βασικές μας ελλείψεις ήταν το Internet. Το ουίσκυ και οι επίδεσμοι • Βγάλαμε από τις βάσεις τους τα αγάλματα και τα πετάξαμε στο ποτάμι. Αυτό συνέβαινε εκείνες τις μέρες • Ο Φ σκέφτεται ένα πρωινό σε καιρό ειρήνης. Ένα υπνοδωμάτιο, εκείνη να κοιμάται, τα μεγάλα παράθυρα και τον ήλιο πάνω από το Βερολίνο • Είναι η 10η μέρα. Ο ευρωπαικός στρατός συνεχίζει να προελαύνει... Αναρωτιέμαι αν όλες αυτές οι μέρες έχουν καμία σημασία. Σε βλέπω στο όνειρό μου • Εκείνες τις μέρες η πόλη ήταν άδεια τη μέρα και γέμιζε μόνο τη νύχτα. Ήταν παράξενο. Τη νύχτα ήταν όλα παράξενα. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεν βρίσκαμε όπλα. Φοβόμασταν ότι θα πεθάνουμε • Οι πλάκες στην πλατεία Κάτε Κολβιτς είναι κατεστραμμένες, έχει λάσπες παντού, εσύ φοράς γόβες, σ΄ έχω πάρει στην πλάτη μου, απλώνεις το χέρι σου και κάνεις το σήμα της νίκης • Κάθομαι σ’ ένα παγκάκι έξω από τον Καθεδρικό. Εκείνες τις μέρες δεν θέλαμε να πιστέψουμε σε τίποτα • Εκείνες τις μέρες οι εξώπορτες των σπιτιών ήταν παραβιασμένες. Μπαίναμε μέσα και ψάχναμε για λάπτοπ. Και διαβατήρια • Πολλοί έπεφταν από τις πολυκατοικίες. Τα πτώματά τους ήταν στον δρόμο. Η βροχή τα παρέσερνε δίπλα στους υπονόμους. Κανένας δεν έθαβε τα πτώματα εκείνες τις μέρες. Περπατούσαμε ανάμεσά τους και κλέβαμε τα ρούχα τους • Τις νύχτες πριν φύγουμε το Λονδίνο συσκοτιζόταν. Τελείως. Το Παρίσι συνέχιζε να έχει τα συνηθισμένα του φώτα στους δρόμους. Μέχρι το Nοέμβρη • Η Α χορεύει με τον Χ. Ο Χ σκέφτεται τον θάλαμο στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Ο πόλεμος συνεχιζόταν, όπως πάντα, και όλοι ήταν έτοιμοι να υποδεχτούν τη νέα χρονιά. Η Μ κοιτάζει τα ζευγάρια που χορεύουν. Σκέφτεται το χιόνι. Σκέφτεται πόσο ωραία θα ήταν αν χιόνιζε μέσα στην αίθουσα. Αν ξαφνικά έπεφτε χιόνι πάνω στους ώμους του Χ, στους ώμους του Φ, στα μαλλιά της Α και της Σ. Η Μ σκέφτεται ότι θα μεταμορφωνόταν σε ένα καθιστό χιονάνθρωπο. Το χιόνι θα έπεφτε σιγά σιγά και στην αρχή θα έλιωνε. Αλλά όπως κάθε φορά, η επιμονή του θα κέρδιζε και θα γέμιζε την αίθουσα. Μετατρέποντας τη σε μια τεράστια γυάλινη μπάλα σαν κι αυτές που έχουν μέσα ένα τοπίο σε νερό και πλαστικές νιφάδες κι όταν τις κουνάς χιονίζει. Αν χιόνιζε τώρα σκέφτεται η Μ, η αίθουσα θα είχε μια παράξενη ησυχία. Οι ανάσες θα ήταν παγωμένες. Ο αέρας θα καθάριζε. Θα ήταν ένα υπερφυσικό φαινόμενο για τις ζωές μας. Όλοι ξαφνικά θα ήταν πιο αισιόδοξοι. Ο Γ κοιτάζει τα ζευγάρια που χορεύουν. Σκέφτεται ότι μερικές φορές ο χρόνος σταματάει και άλλες φορές, ο χρόνος είναι ατελείωτος. Θα συνεχίσει να το σκέφτεται αυτό για τα επόμενα 5 λεπτά. Το σηκώνω με τα χέρια. Είναι λάθος, τελείως λάθος. Είναι μαγικά δάχτυλα. Δεν λειτουργεί. Είναι μαγικά δάχτυλα. Δεν έχει ψευδαίσθηση. Είναι λάθος. Γίνεται μόνο του. Είναι η 15η μέρα. Σε περιμένω. Τα σχέδια μου έχουν πάψει πια να με ενδιαφέρουν. Εμφανίζεσαι και εξαφανίζεσαι χωρίς λόγο. Συχνά έχω την αίσθηση ότι δεν θα ξανάρθεις. Ποτέ. Αλλά την τελευταία στιγμή συναντιόμαστε τυχαία δίπλα στην λίμνη. Κάνουμε μπάνιο. Από πάνω τα αεροπλάνα. Μου λες... Τα αεροπλάνα συνεχίζουν. Εμείς ξαπλώνουμε • Εκείνες τις μέρες τα όπλα κυκλοφορούσαν ελεύθερα, ακόμα και τα παιδιά οπλοφορούσαν, ανέβαιναν στις ταρατσες και σημάδευαν όποιον περνούσε • Εκείνες τις μέρες ο Πάπας έβγαλε διαγγελμα να συνεχίσουμε τον αγώνα και να μην δείξουμε έλεος. Στο διάγγελμα αυτό καταδίκαζε τις ομαδικές αυτοκτονίες, τις τράπεζες και τις μυστικές υπηρεσίες. Είμαι έξω από το γήπεδο της Manchester. Σκέφτομαι ολους τους ποδοσφαιριστές της Α κατηγορίας. Είναι δυνατόν όλοι τους να έχουν πεθάνει; Έτσι ξαφνικά να μην υπάρχει πια Εθνική ομάδα; • Εκείνες τις μέρες πιστεύαμε πως θα εμφανιζόταν ένας άνθρωπος που θα πίστευε σε κάτι και θα έσωζε τον κόσμο. Ήμασταν σίγουροι ότι θα το έκανε. Ο άνθρωπος αυτός δεν εμφανίστηκε ποτέ • Εκείνες τις μέρες οι τοίχοι του Λονδίνου γέμισαν με μια καινούργια αφίσα. Έδειχνε ένα τροπικό νησί και δεν έγραφε τίποτα • Εκείνες τις μέρες ήταν φρικτό να είσαι 16. Ο Γ σκέφτεται τις βόλτες στο λόφο. Ένα λόφο στα δυτικά του Sheffield φτιαγμένο από ρούχα, ερείπια πολυκατοικιών, πλυντήρια, καμμένα αυτοκίνητα, ανεμιστήρες οροφής, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ψυγεία… • Εκείνες τις μέρες ξεκίνησαν οι Μεγάλες Πορείες. Κοιμόμασταν 3 ώρες και την υπόλοιπη μέρα συνεχίζαμε. Φτάσαμε στις Βρυξέλλες σε 2μιση μέρες • Εκείνες τις μέρες κανείς δεν ήξερε πού θα κατερρεύσει το μέτωπο. Άλλοι έλεγαν στο Μαρόκο, άλλοι στη Συρία, άλλοι στη Πολωνία. Είχαν δίκιο. Στις 30 Νοέμβρη ξέσπασε η Μεγάλη Πυρκαγιά της Βαρσοβίας • Εκείνες τις μέρες όλοι είχαμε την βεβαιότητα ότι ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ποτέ. Είχαμε δίκιο • Εκείνες τις μέρες γραφτήκαμε στο φασιστικό κόμμα. Ζητούσαμε δύναμη και πειθαρχία. Είχαμε πρόσβαση σε αλκοόλ και όπλα • Θέλαμε να αποδράσουμε στο δάσος Βίνερμαιστερ και να ζήσουμε την υπολοιπή ζωή μας εκεί. Η Μ χορεύει με τον Φ. Σκέφτεται το δρόμο έξω απο το σπίτι της. Τα οδοφράγματα, τα τάγματα εφόδου που περνούσαν τραγουδώντας μέσα στη νύχτα, τις... • Eκείνες τις μέρες εμείς είμασταν χαρουμενοι. Γράφαμε στους τοίχους, Η ΠΑΛΙΑ ΖΩΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΗΛΙΘΙΟΙ! • Εκείνες τις μέρες βλέπαμε παλιά western. Ζητούσαμε κάτι ηρωικό. Ταυτιζόμασταν με τον Κλίντ Ίστγουντ, τον Τζων Γουέιν, τον Λη Βαν Κλιφ και με την καταπληκτική ταινία «Πως κερδήθηκε η Δύση». Κανένας δεν καταλάβαινε γιατί τα σινεμά πρόβαλαν συνέχεια αυτήν την ταινία. Μάλλον για την ηθική μας ανύψωση • Ο Χ στέκεται πίσω μου. Σκέφτεται τη μέρα που μαζί με εκατοντάδες άλλους μπήκαν στο κατεστραμμένο βιβλιοπωλείο της Four Time Square. O X κατάφερε να πάρει μαζί του έναν οδηγό μαγειρικής, ένα βιβλίο του Νετσάγιεφ και τις Σκέψεις του Πασκάλ • Είμαι στην Θεσσαλονίκη. Εκατοντάδες άνθρωποι ξαπλωμένοι μπροστά από την Μητρόπολη. Από την απόσταση που είμαι δεν μπορώ να καταλάβω αν έχουν πεθάνει ή αν ξεκουράζονται στον ήλιο. Μου λες, Αν αυτοκτονήσω με κάποιον θα ήθελα να είναι μαζί σου. Έχασα αυτή τη φωτογραφία πριν από 3 μέρες • Ξέραμε ότι ο πόλεμος είναι ένα γαλάζιο άλογο. Είμαι σε ένα παρκινγκ. Στο δεξί μου χέρι έχω γύψο και με το άλλο κρατάω τον γιο μου. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα • Εκείνες τις μέρες η μεγαλύτερη διασκέδαση ήταν το ποδόσφαιρο. Παίζαμε μπάλα στις άδειες λεωφόρους κατά χιλιάδες. Το ένα τέρμα απείχε από το άλλο 3 χιλιόμετρα • 16 Αυγούστου • Εκείνες τις μέρες γραφτήκαμε στο κομμουνιστικό κόμμα. Καταλάβαμε ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο χυδαίο από τις ανόητες συζητήσεις και τη μικροαστική ηθική • Είναι η 15η μέρα. Σε λέω το φάντασμα μου, φεύγεις και εξαφανίζεσαι χωρίς να καταλαβαίνω γιατί. Αυτές οι βόλτες με κάνουν ευτυχισμένη. Είναι η 15η μέρα και σε περιμένω ξανά μπροστά από τις επιγραφές. Μακριά είναι το κτίριο της Τ-Telecom που καίγεται. Την 15η μέρα κοιτάμε τα φορτηγά του Ευρωπαικού Στρατού, ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα. Είναι η 15η μέρα, δεν ξέρω αν θα ξανάρθεις. Θα γίνω ο μεγαλύτερος μάγος όλων των εποχών. Θα εξαφανίσω το Σινικό τείχος και θα το μεταφέρω στην Αυστραλία. Θα αλλάξει και όνομα. Θα λέγεται το τείχος Φ. Θα κλαίνε οι Κινέζοι. Θα γίνω σχοινοβάτης. Σχοινοβάτης μακρινών αποστάσεων. Θα βάλω ένα σχοινί πάνω από τις πολυκατοικίες και τους ουρανοξύστες και θα περπατάω. Θα λέγομαι Magic Trio. Αλλά θα είμαι μόνος μου • Θα γίνω ερημίτης. Θα τρώω ρίζες και βολβούς. Θα κοιμάμαι στα δέντρα. Τα πουλιά θα κάθονται ήσυχα στον ώμο μου • Θα στήσουν ένα άγαλμα στην γειτονιά που μεγάλωσα. Θα γράψουν από κάτω: "Εδώ γεννήθηκε ένας πραγματικά σπουδαίος άνδρας." • Θα ανοίξω ένα ορφανοτροφείο στις Άλπεις • Θα είναι μπρούτζινο • Θα έχει μεγάλους κήπους με λευκές τουλίπες • Και επισκέψιμο εσωτερικά • Δεν θ' αφήνω κανένα παιδάκι να κάνει βόλτα στους κήπους. Τ' απογεύματα θα περπατάω μόνη μου. Τα κοριτσάκια θα με κοιτάν από τα παράθυρα και θα λένε "Μπονζουρ Μαντάμ". Θα διδάξω την υπακοή. Θα επαναφέρω την βία στην μάθηση. Θα δημιουργήσω το χειρότερο σύστημα εκπαίδευσης που έχει δημιουργήσει άνθρωπος ποτέ • Τα απομνημονεύματά μου, θα διαβαστούν απ’ όλους τους επαναστάτες του μέλλοντος • Θα καταστρέφω τον άνθρωπο εξ αρχής. Δεν θα υπάρχει συγχώρεση • Θα είμαι έμπνευση για τους ανθρώπους • Θα κακοποιώ όλες τις αγαπημένες μου μαθήτριες • Θα δημιουργήσω μια νέα θεωρία • Θα μάθω να οδηγώ υποβρύχιο. Και όταν θα θέλω να απομονωθώ, θα πηγαίνω πραγματικά σε ένα απομονωμένο μέρος. Θα πεθάνω χαρούμενη • Θα πεθάνω μόνη μου σ' ένα τεράστιο σπίτι. Με ξύλινα πατώματα. Θα τους ειδοποιήσει όλους ο μπάτλερ μου, θα με βγάλουν έξω για δημόσιο προσκύνημα • Όταν πεθάνω προς τιμή μου, θα παίξουν όλες οι φιλαρμονικές του κόσμου. Ταυτόχρονα • Η κηδεία μου θα διαρκέσει 5 μέρες. Τα αεροπλάνα θα γράφουν το όνομά μου με εντυπωσιακά σχήματα στον ουρανό • Θα πεθάνω νέα. Νεότατη. Θα γίνω θρύλος • Θα κλαίνε όλοι • Θα πεθάνω ευτυχισμένη σε ένα γυάλινο φέρετρο • Όταν θα πεθάνω θα με βάλουν σ’ ένα μαυσωλείο και θα έρχεται ο κόσμος να με προσκυνάει… • Όταν πεθάνω θ’ αρχίσει να βρέχει • Θα με διατηρήσουν χιλιάδες χρόνια... • Για 40 μέρες • Θα με θάψουν στην Κοπεγχάγη. Στην κομμουνιστική Δανία • Όταν θα ανθίζουν οι κερασιές θα κάνουν βόλτες στο χιόνι προς τιμή μου • Θα ζω σ’ ένα μικρό υπόγειο. Πάμφτωχος. Η ποίηση θα είναι η μόνη μου συντροφιά. θα γράφω ποιήματα μανιωδώς • Θα οργανώνω ποιητικές βραδιές στο Σαν Τροπε • Θα με ονομάζουν Poet Assassin. Δολοφόνος ποιητής • Οι αναγνώστες μου θα σχηματίσουν έναν μικρό ιδιωτικό στρατό… • Οι άντρες μου θα είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν οποιαδήποτε διαταγή μου • Μια μέρα θα αρχίσω να περπατάω και θα με ακολουθήσει η ανθρωπότητα • Ρομαντική μακροοικονομία • Πρώτα θα ακολουθήσουν οι Αμερικάνοι,πίσω τους κάποιοι Βέλγοι, Ιταλοί, μετά οι Ρώσοι, Γιουγκοσλάβοι… Η Μ σκέφτεται την αυτοκτονία. Σκέφτεται ότι η αυτοκτονία είναι ηθικά απαράδεκτη και ότι η μελαγχολία της είναι πολυτέλεια. Ο Φ σκέφτεται τις νύχτες έξω από τον Αγ. Παύλο. Τους τραυματίες και τα ελικόπτερα. Η Α σκέφτεται τον μαρξισμό και τις προοπτικές του. Σκέφτεται ότι αν πρέπει να αξιολογήσoυμε τον Καρλ Μαρξ θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε όχι σαν ένα φιλόσοφο του 19ου αιώνα αλλά σαν ένα άνθρωπο του 21ου που κατάφερε με θεωρητικά μέσα να περιγράψει τη σύχρονη σύγχυση που ονομάζεται ύστερος καπιταλισμός. Την ίδια στιγμή, η Α έχει την αίσθηση ότι η ζωή της κάνει κύκλους. Ότι ζει τη ζωή της σε επανάληψη, κάτι που δεν συνάδει με τις μαρξιστικές ιδέες. Αυτή η αντίφαση την κάνει μελαγχολική. Εκείνες τις μέρες ονειρευόμασταν ότι εγκαταλείπουμε τη γή και ότι ζούμε στην αφροδίτη, ή στον Πλούτωνα, κάπου που θα έχει πάντα κρύο. Και ησυχία. Εκείνες τις μέρες κάθε φορά που ακουγόταν η βοή των αεροπλάνων, βγαίναμε έξω και χορεύαμε. Εκείνες τις μέρες το μόνο που ακουγόταν ήταν η βοή των αεροπλάνων. Εμείς χορεύαμε. Ξέραμε ότι η τύχη μας είχε εγκαταλείψει. Τώρα η Σ χορεύει με τον Γ. Η Σ σκέφτεται τις τελευταίες μέρες πριν την καταστροφή. Περπατούσε μόνη της δίπλα στο ποτάμι • Σκέφτεται τους συγκεντρωμένους στην πλατεία και τα ελικόπτερα • Ο Γ σκέφτεται το βομβαρδισμένο σπίτι του. Οδός Χελντράιχ 15 • Σε 5 λεπτά από τώρα ο Γ θα σκεφθεί τον πατέρα του. Τον τρόπο που του μιλούσε, τα χάδια του και την φωνή του • Σε 5 λεπτά από τώρα η Σ θα θυμηθεί κάτι που θα ήθελε να ξεχάσει για πάντα • Δεν υπάρχει διέξοδος! Δεν υπήρξε ποτέ! • Τώρα η Σ σκέφτεται τι είναι σοσιαλισμός. Οδηγίες χρήσης για μια ζωή που δεν μπορούμε να ζήσουμε • Η Σ σκέφτεται ότι η σύγκρουση με την ιστορία είναι αναπόφευκτη. Ότι η δημοκρατική ελπίδα έχει πια εκλείψει • Δεν μπορούμε να ξαναζωντανέψουμε παλιές συνήθειες, δεν μπορούμε να επαναφέρουμε παλιές πολιτικές. Αυτό σκέφτεται τώρα η Σ • Σε 5 λεπτά από τώρα θα κλαίει • Ο Γ σκέφτεται ότι ο καπιταλισμός έκρυβε πολύ θετικά στοιχεία όπως ο γρήγορος ρυθμός ζωής • Ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης, η ελεύθερη αγορά • Η ανταγωνιστικότητα • Ο Γ σκέφτεται μια εικόνα. Είναι μόνος του, είναι 5 χρονών χαμένος μέσα σε ένα σουπερμάρκετ. Καταλαβαίνει τι σημαίνει επίγεια ευτυχία • Τώρα η Σ σκέφτεται τι σημαίνει πραγματικά η λέξη επαναστατικός κι αν η λέξη επαναστατικός είναι μια χρήσιμη λέξη • Σε 1 λεπτό από τώρα η Σ θα αποφασίσει. Η λέξη επαναστατικός είναι μια χρήσιμη λέξη. Τώρα η Σ σκέφτεται τον μαρξισμό και τις προοπτικές του. Σκέφτεται ότι το μέλλον θα είναι επαναστατικό • Γεμάτο χαρά, αξιοπρέπεια • Έρωτα • Ειρήνη, αγάπη. Τώρα ο Γ σκέφτεται ότι η αγάπη είναι η μόνη λύση. Σε 1 λεπτό από τώρα αυτή η σκέψη θα του φανεί τελείως ηλίθια • Αν ούτε η αγάπη είναι η λύση, τότε τι θα κάνω; Ο Γ σκέφτεται ότι αγάπησε αυτόν τον κόσμο περισσότερο απ' όσο του άξιζε. Η Σ σκέφτεται ότι η ζωή της τελείωσε, ότι κουράστηκε • Η Σ σκέφτεται ξανά εκείνες τις μέρες. Τώρα η Σ σκέφτεται ξανά τι σημαίνει η λέξη επαναστατικός. Τι πραγματικά σημαίνει σοσιαλισμός, τι ήταν τελικά ο κομμουνισμός, τι σημαντικό έφερε ο φασισμός • Ο Γ σκέφτεται το αντάρτικο των πόλεων. Αν πρέπει, αν έχει νόημα, αν έχει αξία εκεί που όλοι απέτυχαν να πάρεις τα όπλα, να κρυφτείς στα στενά της πόλης και να αρχίσεις τον πόλεμο. Σε 1 λεπτό από τώρα αυτή η σκέψη θα του φανεί τελείως ηλίθια • Το μόνο που σκέφτεται τώρα η Σ είναι η μέρα που στάθηκε μπροστά από το μαυσωλείο του Λένιν. Η Ιστορία είναι ελευθερία, η Ιστορία είναι φυλακή. Είχε συννεφιά. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα. Η Σ ήταν αρχαιολόγος. Ο Γ ήταν αρχιτέκτονας. Στα μισά του δρόμου της ζωής μου, βρέθηκα σε ένα δάσος σκοτεινό. Ο Γ σκέφτεται την ποίηση του Δάντη. Στα μισά του δρόμου της ζωής μου, βρέθηκα σε ένα δάσος σκοτεινό. Ο Γ σκέφτεται ότι θυσίασε τη ζωή του για το τίποτα • Η Σ τώρα σκέφτεται, Δεν υπάρχει κανένας να με σώσει. Τώρα χάνονται τα πρόσωπα και τα γεγονότα κι οι τόποι μαζί με τον εαυτό μου. Όσο μπορούσα τα αγάπησα, όσο μπορούσα τα αγάπησα… • Ναι. Η Σ σκέφτεται ποιητικά. Σκέφτεται ότι η ζωή της πέρασε σαν ένα φωτισμένο τρένο μες στη νύχτα. Που δεν το πρόλαβε • Η Σ τώρα είναι ψύχραιμη • Ο Γ τώρα δεν σκέφτεται τίποτα • Η Σ ήταν φαρμακοποιός • Ο Γ ήταν δικηγόρος. Η Σ τώρα σκέφτεται ότι σε 5 λεπτά η μουσική θα σταματήσει • Τώρα και οι δυο σκέφτονται τις νύχτες που χόρευαν μέχρι το πρωί • Τώρα η Σ σκέφτεται, Σε 5 λεπτά όλα θα τελειώσουν. Είμαι ήρεμη. Κάθομαι • Ο Γ πίνει νερό. Σκέφτεται ξανά την επανάσταση. Σκέφτεται ότι για να συμβεί η επανάσταση απαιτούνται άνθρωποι ηθικοί και ταυτόχρονα έτοιμοι να διαπράξουν το οποιοδήποτε έγκλημα. Αυτή η αντίφαση τον κάνει μελαγχολικό • Η Σ σκέφτεται ότι πραγματικά αυτή είναι η στιγμή για μία επανάσταση, αλλά σε 1 λεπτό αυτό θα της φαίνεται τελείως ηλίθιο • Είναι πολύ αργά πια για επανάσταση. Κανείς δεν πιστεύει σε τίποτα. Εκείνες τις νύχτες, η Λιουμπλιάνα ήταν γεμάτη πρόσφυγες, την διασχίζαμε με ποδήλατα δίπλα στο ποτάμι. Ήταν οι πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μας • Τώρα όλοι σκέφτονται τα σπίτια που χάθηκαν κάτω από τη θάλασσα. Τώρα όλοι σκέφτονται ότι κουράστηκαν από την ζωή τους και από την ζωή αυτών που έρχονται μετά από αυτούς. Τώρα όλοι σκέφτονται σε τι χρησιμεύει η μνήμη. Για απελευθέρωση από το μέλλον. Και από το παρελθόν. Τώρα όλοι ξέρουν ότι όσο διαρκεί η μουσική, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τίποτα • Εκείνες τις μέρες, ξέραμε ότι δεν επιτρέπεται να υποχωρήσουμε με τίποτα. Δεν υποχωρήσαμε • Ο Γ χορεύει με την Α Σκέφτεται ξανά ότι η αγάπη είναι η μόνη λύση. Σε 1 λεπτό αυτό θα του φανεί τελείως ηλίθιο • Ξέραμε ότι η ζωή είναι θλιβερή αλλά είναι πάντα ωραία. Ξέραμε ότι η ζωή είναι μαγική • Τα πτώματα στην πλατεία Κέτε Κόλβιτς μου θυμίζουν τα πτώματα στην Τιμισοάρα και στο πυρηνικό εργοστάσιο έξω από το Άμστερνταμ. Οι φρουροί με εμποδίζουν να πλησιάσω. Κάνω εμετό • Κάθομαι εδώ και θρηνώ για σένα, αγάπη μου. Μετρώντας τα χρόνια μέχρι να γίνω 70. Ποτέ δεν κάναμε ένα γιο, άλλοι έχασαν πιο πολλά. Δεν θα σε συναντήσω μετά τον θάνατο γιατί δεν πιστεύω σ’ αυτό. Σε σκέφτομαι πάντα την ώρα που βραδιάζει. Βλέπω το κουρασμένο σου μέτωπο στη σκόνη. Είμαι χαρούμενος. Είμαστε ξανά μαζί… • Είμαι ευτυχισμένη. Είμαστε ξανά στο πάρκο. Είναι 17 Ιουλίου. Πάνω από τα κεφάλια μας πολύχρωμα σημαιάκια... • Είναι η 15η μέρα. Είμαι φοβισμένη, εκείνες τις μέρες ήταν όλοι φοβισμένοι. Την 16η μέρα, γέρνω πάνω σου. Την 17η μέρα στεκόμαστε μπροστά από τη λίμνη. Πίσω μας ο τάφος του Χάινριχ φον Κλάιστ. Βρέχει. Την 18η μέρα, γελάμε συνέχεια. Καθόμαστε σ’ ένα παγκάκι. Την 19η μέρα το κεφάλι σου είναι συνέχεια στον ώμο μου. 20η μέρα. Το κεφάλι σου είναι συνέχεια στον ώμο μου, κοιμόμαστε στον ήλιο. 21η μέρα. Το κεφάλι σου είναι συνέχεια στον ώμο μου, κοιτάμε τη φωτιά πάνω από το Kreuzberg. 22η μέρα. 23η μέρα. Είμαστε μαζί χωρίς αναμνήσεις και χωρίς σχέδια. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα • Εκείνες τις μέρες, η αστυνομία... • Βγαίναμε φωτογραφίες στα πάρκα... • Βγαίναμε φωτογραφίες στα πάρκα. Η βοή των αεροπλάνων δεν μας ένοιαζε πια. Δεν μας ένοιαζε τίποτα • Εκείνες τις μέρες, η αστυνομία... Ξέραμε ότι ο πόλεμος είναι μια καταπληκτική μηχανή και ότι δεν θα τελειώσει ποτέ • Γραφτήκαμε στον Ερυθρό Σταυρό. Θέλαμε να βοηθήσουμε. Παραιτηθήκαμε σε 2 μέρες • Πιστέυαμε ότι η αυτοκτονία είναι απαράδεκτη, ότι η μελαγχολία μας ήταν πολυτέλεια. Υποκρινόμασταν ότι είμαστε διανοητικά καθυστερημένοι για να μας λυπούνται και να μας κερνάνε ποτά στα μπαρ. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, το κόλπο δεν έπιανε πια • Κάτω από το μαξιλάρι είχαμε πάντα το όπλο μας. Δεν φοβόμασταν τίποτα • Πιστεύαμε ότι η αυτοκτονία είναι ηθικά απαράδεκτη γι' αυτό δεν βάλαμε το όπλο μας στον κρόταφο ποτέ. Πιστέψαμε ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος, θα κάνουμε παιδιά και θα ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας στην εξοχή • Ανατινάξαμε το κτίριο της Microsoft και το σχολείο που πηγαίναμε. αναλάβαμε την ευθύνη. οι φίλοι μας μας φωνάζανε ΜΑΤΖΙΚ ΤΡΙΟ • Eίχαμε πάντα μαζί μας την λίστα με τους ανθρώπους που θέλαμε να σκοτώσουμε • Μπλέξαμε με ανθρώπους του υποκόσμου, ζούσαμε επικίνδυνα με την ελπίδα να μας δολοφονήσουν. Είμασταν λυπημένοι. Κλαίγαμε συχνά, δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί • Δεν ξέρω αν σ' έχασα επειδή όλα έχουν καταρρεύσει ή αν επειδή σε έχασα κατέρρευσαν όλα • Μου στεγνώνεις τα μαλλιά και μου λές τρομακτικές ιστορίες. Μου λες για την οικονομία, για το πώς το παρελθόν ζει στο παρόν, για τα πλοία όταν συναντάνε παγόβουνα και για το πώς οι άντρες και οι γυναίκες πραγματικά πεθαίνουν • Πηγαίναμε στα σημεία που είχαν σκοτωθεί... Πιστέψαμε ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος, θα κάνουμε παιδιά και θα ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας στην εξοχή. Αγαπήσαμε αυτόν τον κόσμο περισσότερο απ' όσο του άξιζε. Τιμωρηθήκαμε γι' αυτό με αιώνια μελαγχολία. Υποσχεθήκαμε να μην ερωτευτούμε ξανά γιατί το βρίσκαμε αηδιαστικό. κρατήσαμε την υπόσχεσή μας. Τις μέρες των βομβαρδισμών, κατάλαβαμε ότι μόνο ο τρόμος μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα. Ένα πρωί κοιταχτήκαμε στον καθρέφτη και καταλάβαμε ότι τα είχαμε κάνει όλα λάθος. Είχαμε δίκιο. Αγαπήσαμε μόνο την καταστροφή. Γίναμε σιγά σιγά αυτοί που σιχαινόμασταν • Και μετά ήρθε ο Ιανουάριος. Τα οδοφράγματα άρχισαν να πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Ο πόλεμος δεν μας ένοιαζε πια. Δεν μας ένοιαζε τίποτα. Ποτέ δεν μάθαμε... O Φ, η Μ, ο Γ, η Σ και ο Χ σκέφτονται τη Ζυρίχη και το Novi Sad, την Αθήνα και τα πρόσωπα που χάθηκαν τόσο παράξενα μέσα στον θόρυβο • Εκείνες τις μέρες, δεν πιστεύαμε σε τίποτα. Στην πραγματικότητα, δεν πιστέψαμε ποτέ σε τίποτα. Είμασταν αφελείς • Τώρα όλοι χορεύουν. Σκέφτονται ότι μερικές φορές, ο χρόνος σταματάει και άλλες φορές, ο χρόνος είναι ατελείωτος. |
 1 sparkler   2 jazz-suite  3 masquerade-waltz  4 quasimodo-tango  5 unhappy-party    6 kesz-az-egesz   7 lovers-are-strangers 8 B2-love  ♫ 1. Sparkler - Jeans Wilder 2. Jazz Suite - Dmitri Shostakovich - Aqua De Florida - Pascal Comelade 3. Masquerade Waltz - Aram Khachaturian 4. Quasimodo Tango - Ghedalia Tazartes 5. Thème de Camille - Georges Delerue - Midnight, Stars and You - Ray Noble Orchestra with Al Bowlly 6. Unhappy Party - Yeong-wook Jo 7. Kész az Egész - Mihály Víg - Waltz - Toru Takemitsu - Lassú tánc - Mihály Víg 8. Lovers are Strangers - Chinawoman - Prelude in D minor - Johann Sebastian Bach 9. B2 Love - CURD DUCA - Carnival of Souls - Combustible Edison 10. Japanese Duet  9 japanese-duet  Σκηνοθεσία blitz theatre group Δραματουργία blitz theatre group Nίκος Φλέσσας Φωτισμοί Τάσος Παλαιορούτας Μουσική επιμέλεια blitz theatre group Γιώργος Κωνσταντινίδης Επιμέλεια κίνησης Γιάννης Νικολαϊδης Σκηνικά Έφη Μπίρμπα Κοστούμια Βασιλεία Ροζάνα Make up Εύη Ζαφειροπούλου Eπιμέλεια μαλλιών Xρόνης Τζήμος Βοηθός σκηνοθέτη Κική Ρίζου Ηθοποιοί Γιώργος Βαλαής Σοφία Κόκκαλη Αγγελική Παπούλια Χρήστος Πασσαλής Φιντέλ Ταλαμπούκας Μαρία Φιλίνη Φωτογραφίες Βασίλης Μακρής ↗ Σταύρος Πετρόπουλος Κατασκευές ενδυμάτων Στέλιος Καραγιάννης Ελένη Κομνηνού Γεράσιμος Πετράτος Γιάννης Φαράντος Ουρανία Ψεβεδούρου Ευχαριστούμε τoυς Θάλεια Ιωαννίδου Ιωάννα Πορτόλου Κίνηση Μαβίλη Drog_A_Tek / Erasers Μαριλένα Ορφανού Θεοδώρα Χριστοπούλου Ραλλού Ρουμελιώτη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου Γιάννη Γαϊτανίδη  Presentation text ↗✈ Napoli Teatro Festival Napoli, 2016 ✓ Barbican London, LIFT2016 ✓ Künstlerhaus Mousonturm Frankfurt, 2016 ✓ Kenter Theatre Istanbul, 2016 ✓ Frascati Theatre Amsterdam, 2015 ✓ HOME WORKS 7 Beirut, 2015 ✓ Théâtre Dijon Bourgogne Dijon, 2015 ✓ Les Scènes de Jura Lons-le-Saunier, 2015 ✓ Thalia Theater Hamburg, 2015 ✓ Les Nuits de Fourvière Lyon, 2014 ✓ Hessisches Staatstheater Wiesbaden Wiesbaden, 2014 ✓ Châteauvallon Scène Nationale Châteauvallon, 2014 ✓ Apollo Theater Siegen, 2014 ✓ Le Maillon Strasbourg, 2014 ✓ Le Trident Cherbourg, 2014 ✓ BOZAR Theatre Brussels, 2014 ✓ Nouveau Théâtre de Montreuil Paris, 2014 ✓ Teatro Stabile dell' Umbria Umbria, 2013 ✓ Centre Dramatique National Lille Λιλ, 2013 ✓ Théâtre d'Arles, scène conventionnée pour les nouvelles écritures Aρλ, 2013 ✓ Festival Theaterformen Ανόβερο, 2013 ✓ Festival A/D Werf Ουτρέχτη, 2013 ✓ Festival Les Vagamondes La Filature, Scène nationale Μυλούζ, 2013 ✓ Festival Scènes d’Europe La Comédie de Reims Ρενς, 2012 ✓ Ring Festival La Manufacture de Nancy Νανσύ, 2012 ✓ Festival Novart La Manufacture Atlantique de Bordeaux Μπορντό, 2012 ✓ Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Αθήνα, 2012 ✓ Η περιοδία στην Γαλλία υποστηρίζεται από την ONDA ↗  Tour Manager Ligne Directe ↗ Συμπαραγωγή Θεατρική ομάδα blitz Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών ↗ La Filature - Scène Nationale Mulhouse ↗   |
