Και να μου επιτρέπεις να σηκώνω το βλέμμα μου σε σένα
κάθε στιγμή της ζωής μου
όπως σε ένα βουνο που με προστατεύει.


Όταν με ρωτάνε τους απαντάω
ότι η λύπη φεύγει σιγά σιγά

Αλλά ότι δεν φεύγει εντελώς.

Μπροστά μας σβήνουν οι πόλεις
και τα βουερά ποτάμια.

Εχουμε φτάσει στην άκρη όλων όσων μπορούν να μας συμβούν.
Είναι η άκρη του κόσμου.
Στεκόμαστε όρθιοι μπροστά σε μια αποβάθρα.
κι όλα μοιάζουν με όνειρο
Bλέπουμε το ποτάμι να κυλάει.
Προσπαθούμε να διακρίνουμε το παρελθόν;
Το μέλλον;
Τα λόγια της μεγάλης εκείνης νύχτας, τόσο μεγάλης…
(τόσες ώρες και τόσα μέρη)
τα λόγια εκείνης της νύχτας δεν τα θυμάμαι
Η ευτυχία χωρίς αύριο, χωρις αναμονή.

Kαι να μιλάω για σένα αδιάκοπα ωστε να έχω
συνέχεια την ευκαιρία να προφέρω το όνομα σου.
Και να προσπαθώ να ξεχάσω
Τα ζητήματα αυτά που με τον εαυτό μου πάρα πολύ τα συζητώ
Πάρα πολύ τα εξηγώ
Επειδή δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω
Ανυπομονώ πολύ να σε δω,
όπως ενα ολόκληρο, εντελώς νέο βασίλειο.
Φαντάζομαι οι υπόλοιποι θα είναι κάπου εδώ.
Υπάρχουν περιοχές στη ζωή μου που έχουν σβηστεί για πάντα.
Ολόκληρες περιοχές. Κοιτάζω πίσω και δε βλέπω τίποτα.

Λες πως επαναλαμβάνω κάτι που είπα πριν.
Θα το ξαναπω.
Να το ξαναπω;
Ωωω! (γελώντας), υπάρχει πολύ λίγη ελαφρότητα στους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι έχουν βάρος, έτσι δεν είναι;
Ίσως κάποτε να ζήσουμε την εξέγερση εναντίον του βάρους.
Αλλά ακόμα αργεί (γελάει ξανά).
Φύγετε, φύγετε, φύγετε, είπε το πουλί
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν πολλή πραγματικότητα.

 

3 π.μ.

Πού βρίσκομαι;
Πού είμαι αφου δεν ζω ούτε στην πραγματικότητα,
ούτε στη φαντασία μου;
Άρχισε η βροχή.

Ο τωρινός χρόνος κι ο περασμένος χρόνος
Είναι ίσως κι οι δύο παρόντες στο μελλοντικό χρόνο.
Συνεχίζουμε.

Kαι οι δρόμοι είναι βρεγμένοι.

Πού είναι το καλοκαίρι;

Το αφάνταστο καλοκαίρι;


3 π.μ.

Η παράξενη ησυχία που πέφτει καμιά φορά στο κέντρο των πόλεων.

Είναι σαν να έχουμε χαθεί.
Ακούγεται μουσική από μακρυά.

Δεν υπάρχει ευτυχία στον κόσμο (γελώντας)
Αλλά υπάρχει γαλήνη και βούληση.
Τα λόγια σου έτσι αντηχούν στο μυαλό μου.
Ποιος ξέρει; Μπορεί ύστερα από χρόνια
Αυτή η στιγμή να μου φαίνεται σαν μια στιγμή ευτυχίας.

Σήμερα το πρωί ξύπνησα και βρήκα ένα σημείωμα δίπλα στο κρεβάτι.

Δεν το έχω γράψει εγώ, δεν είναι ο γραφικός μου χαρακτήρας.

Το σημείωμα λέει ότι μεγάλωσα ή ότι μεγαλώνω (δεν θυμάμαι)

Ότι η ζωή μου πέρασε σαν να την έζησε κάποιος άλλος.

Κι ότι ο χρόνος που ήταν κάποτε με το μέρος μου, είναι τώρα εναντίον μου.

Η αυγή χαράζει.
Κι άλλη μια μέρα ετοιμάζεται για ζέστη και σιωπή.
Έξω στη θάλασσα ο άνεμος της αυγής

Ρυτιδώνει και γλιστρά. Εγω ειμαι εδω

Η εκεί, ή κάπου αλλού.

Στην αρχή μου

Μπορώ να πω ήμασταν εκεί
Αλλά δεν μπορώ να πω πού

Και δεν μπορώ να πω πόσον καιρό
Γιατί πρέπει να το τοποθετήσω μες στο χρόνο

Μολονότι δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω
Μολονότι δεν ελπίζω
Μολονότι δεν ελπίζω να γυρίσω.

10 χρόνια μετά το τέλος του έργου, ο Vanya, η Elena και ο Astrov βρίσκονται σε ένα παράξενο δωμάτιο, στο μεταίχμιο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Σε ένα δωμάτιο οπου ετοιμάζεται μια ειδική γιορτή απόψε. Παράλληλα με αυτό, ένας άλλος χώρος και χρόνος όπου οι 3 πρωταγωνιστές του τσεχωφικού έργου ξαναθυμούνται / αναβιώνουν / αναπαριστούν αποσπάσματα της περασμένης τους ζωής. Σκηνές αποχαιρετισμού, συναισθηματικά ξεσπάσματα και εξομολογήσεις αργά τη νύχτα, όπως τις έχει καταγράψει ο Ρώσος συγγραφέας, μαζί με κείμενα του I. Bergman, της M. Tsvetayeva, του T.S. Elliot και με κείμενα που παράχθηκαν από την ομάδα κατά τη διάρκεια των προβών.

Η ιστορία του Vanya είναι μια ιστορία προσμονής και τελικά, μια ιστορία εγκλεισμού. Άνθρωποι που επιθυμούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, που προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή τους και που, τελικά, αποτυγχάνουν δραματικά και ωστόσο αποφασίζουν να συνεχίσουν, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον.

Η παράσταση 'Vanya. 10 χρόνια μετά' είναι ένας αποχαιρετισμός στο παρελθόν, μια προσπάθεια να αφηγηθεί κανείς το πέρασμα του χρόνου και μια παράδοξη τελετή αφιερωμένη στο μέλλον της ανθρωπότητας.

Σκηνοθεσία
blitz theatre group

Δραματουργία
blitz theatre group
Νίκος Φλέσσας

Φωτισμοί
Τάσος Παλαιορούτας

Σκηνικά
Έφη Μπίρμπα

Κουστούμια
Βασιλεία Ροσσάνα

Βοηθός σκηνοθέτη
Βάσια Ατταριάν

Ηθοποιοί
Γιώργος Βαλαής
Αγγελική Παπούλια
Χρήστος Πασσαλής

✈

Festival delle Colline Torinesi
Torino, 2016  ✓

Festival Reims Scènes d'Europe
Reims, 2016 ✓

Théâtre Dijon Bourgogne
Dijon, 2015 ✓

Development & Promotion
Judith Martin / Ligne Directe ↗

Παραγωγή
blitz theatre group
Αθήνα 2014

Συμπαραγωγή
La Comédie de Reims ↗
Théâtre Dijon-Bourgogne ↗
Θέατρο Τέχνης ↗

Download catalogue ↗